نظر ابن حزم راجع به استمناء [مصادر اهل سنت]

نظر ابن حزم راجع به استمناء [مصادر اهل سنت]

یکی از اعمال زشتی که هم از نظر شرعی و هم از نظر پزشکی دارای عواقب ناگوار و جبران ناپذیریست عمل شنیع استمناء (خود ارضایی) است، چنانچه خداوند در قرآن کریم در سوره مبارکه مومنون می فرماید:

وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ (6) فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ (7)

و آنها که دامان خود را (از آلوده‌شدن به بی‌عفتی) حفظ می‌کنند(5) تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهره‌گیری از آنان ملامت نمی‌شوند(6) و کسانی که غیر از این طریق را طلب کنند، تجاوزگرند(7)

روایات اهل بیت علیهم السلام هم در این باب بسیار زیاد است، اما توجیح جالب دانشمند و عالم سرشناس اهل سنت "ابن حزم" را ببینیم

وی در کتاب "المحلی" می نویسد:

قال ابومحمد رحمه الله: فَلَوْ عَرَضَتْ فَرْجَهَا شَیْئًا دُونَ أَنْ تُدْخِلُهُ حَتَّى یُنْزِلَ فَیُکْرَهُ هَذَا، وَلَا إثْمَ فِیهِ - وَکَذَلِکَ " الِاسْتِمْنَاءُ " لِلرِّجَالِ سَوَاءٌ سَوَاءٌ، لِأَنَّ مَسَّ الرَّجُلِ ذَکَرَهُ بِشِمَالِهِ مُبَاحٌ، وَمَسَّ الْمَرْأَةِ فَرْجَهَا کَذَلِکَ مُبَاحٌ، بِإِجْمَاعِ الْأُمَّةِ کُلِّهَا، فَإِذْ هُوَ مُبَاحٌ فَلَیْسَ هُنَالِکَ زِیَادَةٌ عَلَى الْمُبَاحِ، إلَّا التَّعَمُّدُ لِنُزُولِ الْمَنِیِّ، فَلَیْسَ ذَلِکَ حَرَامًا أَصْلًا، لِقَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى: {وَقَدْ فَصَّلَ لَکُمْ مَا حَرَّمَ عَلَیْکُمْ} [الأنعام: 119] وَلَیْسَ هَذَا مِمَّا فَصَّلَ لَنَا تَحْرِیمَهُ فَهُوَ حَلَالٌ، لِقَوْلِهِ تَعَالَى: {خَلَقَ لَکُمْ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا} [البقرة: 29] إلَّا أَنَّنَا نَکْرَهُهُ، لِأَنَّهُ لَیْسَ مِنْ مَکَارِمِ الْأَخْلَاقِ، وَلَا مِنْ الْفَضَائِلِ.وَقَدْ تَکَلَّمَ النَّاسُ فِی هَذَا فَکَرِهَتْهُ طَائِفَةٌ وَأَبَاحَتْهُ أُخْرَى

ابومحمد می گوید: اگر زن چیزی را به فرج خود بمالد بدون این که آن را فرو کند، تا این که انزال شود، این کراهت دارد و گناهی بر او نیست، همچنین است استمناء برای مردان و فرقی با مسئله زن ندارد، چون دست زدن به آلت که اشکالی ندارد و مباح است، و همچنین دست زدن زن به فرجش به اجماع امت اشکالی ندارد، وقتی که چنین است او کاری بیشتر از عمل مباح مرتکب نشده است مگر این که قصد بیرون آمدن منی را هم کرده است، که این هم اصلا حرمتی ندارد، چون خداوند تبارک و تعالی در سوره انعام آیه 119 فرموده: ما آن چه را که بر شما حرام است تفصیل داده ایم. و این هم از آن چیز هایی که خداوند تفصیل داده نیست پس حلال است، چون خداوند در سوره بقره آیه 29 فرمود: خداوند هر چیزی که بر روی زمین است برای شما آفریده است، مگر این که ما این عمل را مکروه می دانیم، چون از مکارم اخلاق و فضائل نیست و مردم هم او را بد می دانند، به همین سبب عده ای فتوای به کراهت و عده ای فتوای به جواز و اباحه آن داده اند

المحلی بالآثار.ج12 ص407.ط دار الکتب العلمیة

شرح و تفصیل کلام ابن حزم را بر عهده انسان های منصف می گذاریم!