عایشه و کتک زدن یتیمان [مصادر اهل سنت]

عایشه و کتک زدن یتیمان [مصادر اهل سنت]

 

یکی از روایات قابل توجه در کتب اهل سنت که با سند صحیح نقل شده، رفتار عایشه با یتیمان است. در حالی که قرآن کریم در جاهای مختلف سفارش به خوش رفتاری با یتیمان کرده،

و کسانی را که رفتار ناشایست با یتیمان دارند را توبیخ کرده است. می بینم که عایشه رفتار دیگری با یتیمان داشته. ما برای اختصار به روایت بخاری اکتفا می کنیم

 

خداوند در قرآن کریم می فرماید:

 

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿الضحى: ٩﴾

 

پس تو هم یتیم را هرگز میازار

 

و در آیه ای دیگر می فرماید:

 

فَذَٰلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ ﴿الماعون: ٢﴾

 

این همان شخص (بی رحم) است که یتیم را (از در خود) به قهر می‌راند

 

و آیات دیگر که به همین دو آیه اکتفا می کنیم.

 

محمد بن اسماعیل بخاری می نویسد:

 

عَنْ شُمَیْسَةَ الْعَتَکِیَّةِ قَالَتْ: ذُکر أَدَبُ الْیَتِیمِ عِنْدَ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا، فَقَالَتْ: " إِنِّی لِأَضْرِبُ الْیَتِیمَ حَتَّى یَنْبَسِطَ"

 

شمیسه می‌گوید: در نزد عایشه بحث ادب یتیم پیش آمد، عایشه گفت: من یتیم را آن قدر کتک می‌زنم که بر روی زمین پهن شود

 

صحیح الادب المفرد. ص76.ط مکتبة الدلیل